(6). Typerende leerboeken geschiedenis.
Aard van de stukken.
Twee boeken:
1. J.W. Pik - "Beknopt leerboek der vaderlandse geschiedenis" (1941, 10e dr.).
2. H. van Gelder - "Leerboek der oude geschiedenis". (1939, 10e dr.)
Toelichting:
Uit Pik heb ik als alpha jarenlang les gehad. Wat heb ik al die jaren daar nu echt van geleerd? Bitter weinig, al had ik een goed cijfer.
Het boek van Van Gelder betreft het uur oude geschiedenis dat de alpha's in de vierde klas kregen (bij mij was dat 1943/44). In 1998 bladerde ik het boek nog eens door Ik noteerde toen:
Verbijsterend.
Hoe kunnen de auteurs en onze docenten gedacht hebben dat het mogelijk was deze rijstebrijberg van kennis, grotendeels bestaande uit opsommingen van gebeurtenissen, doorspekt met namen en jaartallen, het geestelijk eigendom te laten worden van 16-jarigen?
Zij kunnen, denk ik dan, zo dom toch niet geweest zijn? Zij moeten toch geweten hebben dat van al die stof die wekelijks overhoord werd, na een aantal jaren vrijwel niets meer is blijven hangen?
Waarschijnlijk hadden zij een vaag vreemd idee, dat deze vluchtige kennismaking met een rijstebrijberg een soort algemeen begrip zou nalaten voor de geschiedenis van de oudheid.
Gek dat zij zich niet afvroegen welke grote lijnen zij wilden dat er in de geest zouden achterblijven. En dat zij niet op het idee kwamen na te gaan of die grote lijnen inderdaad beklijfden (hetgeen niet zo was immers). Gek dat zij nooit zinden op andere manieren om de klassieke wereld te laten leven voor jongeren.
Het moeten ongelooflijke kopkleppers geweest zijn.
In 2001 voeg ik hieraan toe:
Is het niet het normale gedrag van onderwijsgevenden zoals ik er Ć©Ć©n was? Zij zijn blij als ze de lessen redelijk hebben weten te geven die de buitenwereld (de school, de ouders, het departement) van hen vragen. Na afloop blazen ze uit. Tot kritisch over de inhoud nadenken komt het zelden
(6). Typerende leerboeken geschiedenis.
Aard van de stukken.
Twee boeken:
1. J.W. Pik - "Beknopt leerboek der vaderlandse geschiedenis" (1941, 10e dr.).
2. H. van Gelder - "Leerboek der oude geschiedenis". (1939, 10e dr.)
Toelichting:
Uit Pik heb ik als alpha jarenlang les gehad. Wat heb ik al die jaren daar nu echt van geleerd? Bitter weinig, al had ik een goed cijfer.
Het boek van Van Gelder betreft het uur oude geschiedenis dat de alpha's in de vierde klas kregen (bij mij was dat 1943/44). In 1998 bladerde ik het boek nog eens door Ik noteerde toen:
Verbijsterend.
Hoe kunnen de auteurs en onze docenten gedacht hebben dat het mogelijk was deze rijstebrijberg van kennis, grotendeels bestaande uit opsommingen van gebeurtenissen, doorspekt met namen en jaartallen, het geestelijk eigendom te laten worden van 16-jarigen?
Zij kunnen, denk ik dan, zo dom toch niet geweest zijn? Zij moeten toch geweten hebben dat van al die stof die wekelijks overhoord werd, na een aantal jaren vrijwel niets meer is blijven hangen?
Waarschijnlijk hadden zij een vaag vreemd idee, dat deze vluchtige kennismaking met een rijstebrijberg een soort algemeen begrip zou nalaten voor de geschiedenis van de oudheid.
Gek dat zij zich niet afvroegen welke grote lijnen zij wilden dat er in de geest zouden achterblijven. En dat zij niet op het idee kwamen na te gaan of die grote lijnen inderdaad beklijfden (hetgeen niet zo was immers). Gek dat zij nooit zinden op andere manieren om de klassieke wereld te laten leven voor jongeren.
Het moeten ongelooflijke kopkleppers geweest zijn.
In 2001 voeg ik hieraan toe:
Is het niet het normale gedrag van onderwijsgevenden zoals ik er Ć©Ć©n was? Zij zijn blij als ze de lessen redelijk hebben weten te geven die de buitenwereld (de school, de ouders, het departement) van hen vragen. Na afloop blazen ze uit. Tot kritisch over de inhoud nadenken komt het zelden
Kenmerken
VOLLEDIG:
Archief Eemland, Amersfoort. Toegang 0252 Inlevingscollectie 20e eeuw, 1940-2001
VERKORT:
NL-AmfAE 0252