(1827-1921) (Restauratie)-architect. Volgeling van de Franse restauratie-architect en kunsthistoricus Eugène Viollet-le-Duc (1814-1879); beïnvloed door de Franse gotiek (XIII) en de Engelse en Duitse neo-gotische beweging. In 1874 wordt hij rijksadviseur voor de monumenten, waarbij hij nauw samenwerkt met zijn RK geloofsgenoot, de referendaris Victor de Stuers (1843-1916).
Nieuwbouw: bv. Centraal Station en Rijksmuseum (Amsterdam) en Kasteel 'De Haar' (Haarzuylen).
Restauraties: bv. St Servaaskerk (Maastricht), Binnenhof (Den Haag) en Koppelpoort (Afrt). C werkte in een tijd met voldoende geld; hierdoor zijn zijn restauraties vaak te mooi en voorzien van veel nieuw werk, om het te maken 'zoals het eigenlijk in de ME had moeten zijn'. Dit leidde bv. tot de defensief zinloze kantelen aan de binnenzijde van de Koppelpoort! T.a.v. Afrt heeft hij adviezen verstrekt over deze poort (aan Kam; 1883-1886), Onze Lieve Vrouwetoren (aan Kam; 1888, 1907 en 1910), Joriskerk (buiten-muurschildering) en St Pieters- en Blo(c)klandsgasthuis (1907 en aan Kroes; 1911).
Referentie(s): A.J.C. van Leeuwen, De maakbaarheid van het verleden; P.J.H.C. als restauratiearchitect, Zwolle / Zeist, 1995, pp. 233 en 253.