In 1914 viel Duitsland het buurland België binnen; veel Belgische militairen vluchtten na de val van Antwerpen naar Nederland; om zijn neutraliteit te handhaven moest Nederland ze aan de strijd onttrekken door ze te interneren; de soldaten en onder-officieren werden op het terrein van de Juliana van Stolberg kazerne ondergebracht, de officieren bij de burgerij. Eind 1914 ontstond het Kamp van Zeist bij Soesterberg; daarnaast waren er kampen te Harderwijk en Oldenbroek. In Zeist werden op 3 december 1914 door volstrekte schiet-onervarenheid van de Nederlandse bewaking 8 'opstandige' Belgen doodgeschoten. In 1918 kwam het Belgenmonument gereed; dit diende als dank voor de 'genoten' gastvrijheid.
Referentie(s): Jos Bouten, Belgische volksverhuizing is nog steeds een 'zwart gat' in de geschiedschrijving + Is het Belgenmonument ooit officieel onthuld?, AC dd.15 jan + 5 feb 1983; bespr: FL 15 no 1 april 1983 13.
B.G.J. Elias, Belgen in Amersfoort, FL 15 no 1 april 1983 2-3 [reactie van een lezer (H.L. Laporte) FL 15 no 3/4 dec 1983 63].
Bossenbroek/Kruishoop, 1988.
H. Poots in DSA 9-11-1988 en 23-11-1988.
B.G.J. Elias, Een burgemeester in oorlogstijd, in: Brongers e.a. (red), 1989 148-152.
Over de opstand: M.L.C. Hendrickx-van der Avert, De opstand in het Interneringskamp Zeist op 3 december 1914, een onderzoek naar de oorzaken en het verloop van de gebeurtenissen, Amersfoort, 1985, scriptie Utrecht in GAA; bespr: FL 17 no 4 feb 1986 71 [door een misverstand nog eens in: FL 18 no 1/2 nov 1986 18].