In 1818 werd een commissie ingesteld die, zoals blijkt uit de bijbehorende instructie, belast werd met het verschaffen van kleding, voeding, werk en onderwijs aan armlastigen, verzorging van kraamvrouwen en zieken. Deze commissie kreeg de naam Commissie van Weldadigheid. Beschermvrouwe was prinses Anna Paulowna die dit tot aan haar dood in 1865 zou blijven. Een jaarlijkse schenking van aanvankelijk 2500 gulden verschafte de commissie de financiële middelen. Over de reden tot instelling van die commissie blijkt iets uit een brief van de kroonprins van 14 september 1818 waarin hij schrijft dat de belangen van de bewoners van het domein hem en zijn vrouw ter harte gaan. Deze brief bevindt zich achterin de eerste band van de raadsnotulen (18131851. In 1815 waren het jachtslot en het domein Soestdijk namelijk geschonken aan de "held van Waterloo". Een grondige verbouwing (o.a. uitbreiding met twee vleugels) transformeerde dit jachtslot in het huidige Paleis Soestdijk. De correspondentie met de vorstelijke beschermers liep meestal via hun adjudanten of secretarissen. Na het overlijden van Anna Paulowna werd prins Hendrik (zoon van koning Willem II) beschermheer tot zijn overlijden in 1879. Van zijn hand bevinden zich enige brieven in het archief die blijk geven van zijn directe betrokkenheid bij de werkzaamheden van de commissie. Verschillende instructies lichten ons in over de diverse taken waarmee de commissie zich bezig hield. Het onderwijs moest nuttig zijn, niet gericht op de vorming van toekomstige intellectuelen, maar de kinderen praktische zaken bijbrengen die ze bij de uitoefening van hun taken later konden gebruiken. Voor de jongens hield dit in rekenen en schrijven en voor de meisjes spinnen, breien en naaien. Er waren twee zogenaamde Spin-, brei- en naaischolen. Een was ondergebracht in het huis van de brei- en naaivrouw Marietje de Ruig, echtgenote van Franck Boon, die in 1828 was aangesteld in de Kerkebuurt. In datzelfde jaar werd de boerderij van Jan Gerrit

Na verbouwingswerkzaamheden werd hier in 1829 de tweede spin-, brei- en naaischool ondergebracht, aangeduid als de school in het Lange Eind. Vanaf 1870-1871 was er nog maar één school voor meisjes. In 1893 werd het oude schoolgebouw aan het Lange Eind gesloopt en op dezelfde plaats vervangen door een nieuwe, het huidige Anna Paulownahuis aan de Burgemeester Grothestraat. Deze werd toen Naai- en Breischool genoemd. In 1930 vond onder auspiciën van koningin-moeder Emma een reorganisatie plaats. De armenzorgtaak die op de commissie rustte werd afgestoten en de Naai- en Breischool omgedoopt in het chiquere Naaldvakschool. Na de oprichting van een huishoudschool in 1949 verloor het gebouw zijn functie als naaldvakschool. In 1961 werd de naam Naaldvakschool met toestemming van prinses Wilhelmina veranderd in Anna Paulownahuis, waardoor "de Naaldvakschool zal kunnen uitgroeien tot een centrum van sociaal werk". Met ingang van 1971 werd een einde gemaakt aan de jaarlijkse schenking wegens, zoals koningin Juliana formuleerde, de "gewijzigde omstandigheden in ons land". Een periode van iets meer dan 150 jaar werd hiermee afgesloten. De administratie loopt min of meer continu door tot 1927 (series notulen en ingekomen stukken). De stukken beschreven onder inventarisnummer 1205 zijn afkomstig van notaris M.H.A. van Veeren, lid van de commissie, en later aan het archief toegevoegd. De overige stukken bevonden zich in de archiefkist.