Aard van de stukken:
Proefschrift van Jacob van der Linde -- "De reactie van Fenathreen met Broom en Methanol" (Leiden 1963).
Toelichting:
Dit is de diss van één van mijn beste vrienden vanaf de eerste klas van het gymnasium. Marijke en ik woonden de promotie bij. Waarom in deze verzameling? In 1993 schreef ik hierover:
Zo'n proefschrift geeft, ook al snap je er niets van, een goed idee van hoe de exacte wetenschappen (nu al vele jaren) bezig zijn voort te gaan: detailonderzoek na detailonderzoek. Iemand als Jaap, een goede bèta, bouwt in zijn studietijd wat gedegen algemene chemische kennis op, en specialiseert zich dan als doctorandus op één detail, voortbouwend op wat anderen voor hem gedaan hebben. Zo schrijdt de wetenschap voort.
Die methode is in de geestes- en sociale wetenschappen weinig vruchtbaar: daar gaat het meestal om interdependente verschijnselen, waarbij inzichten uit de verschillende hoeken (sociologie, p sychologie, economie, historie, filosofie etc) samen pas tot 'vooruitgang" van inzicht leiden. Veel moeizamer, tijdrovender, minder 'safe" ook in die zin, dat de resultaten veel aanvechtbaarder zullen zijn dan in de exacte wetenschappen.
Ik blijf, zoals toen ik als 17-jarige alpha koos, van mening dat de ontwikkeling van de bèta-wetenschappen al te ver is in verhouding tot die van de alpha- en gamma-wetenschappen. Maar ik zie nu ook, dat toepassing van de resultaten van de bèta-kant op de milieu-problematiek urgent is. Vaak zal dat ínterdisciplinair" werk moeten zijn van chemici, fysici en biologen met sociale wetenschappers. Dit verschijnsel is typisch voor de tweede helft van de 20e eeuw. Vandaar
Aard van de stukken:
Proefschrift van Jacob van der Linde -- "De reactie van Fenathreen met Broom en Methanol" (Leiden 1963).
Toelichting:
Dit is de diss van één van mijn beste vrienden vanaf de eerste klas van het gymnasium. Marijke en ik woonden de promotie bij. Waarom in deze verzameling? In 1993 schreef ik hierover:
Zo'n proefschrift geeft, ook al snap je er niets van, een goed idee van hoe de exacte wetenschappen (nu al vele jaren) bezig zijn voort te gaan: detailonderzoek na detailonderzoek. Iemand als Jaap, een goede bèta, bouwt in zijn studietijd wat gedegen algemene chemische kennis op, en specialiseert zich dan als doctorandus op één detail, voortbouwend op wat anderen voor hem gedaan hebben. Zo schrijdt de wetenschap voort.
Die methode is in de geestes- en sociale wetenschappen weinig vruchtbaar: daar gaat het meestal om interdependente verschijnselen, waarbij inzichten uit de verschillende hoeken (sociologie, p sychologie, economie, historie, filosofie etc) samen pas tot 'vooruitgang" van inzicht leiden. Veel moeizamer, tijdrovender, minder 'safe" ook in die zin, dat de resultaten veel aanvechtbaarder zullen zijn dan in de exacte wetenschappen.
Ik blijf, zoals toen ik als 17-jarige alpha koos, van mening dat de ontwikkeling van de bèta-wetenschappen al te ver is in verhouding tot die van de alpha- en gamma-wetenschappen. Maar ik zie nu ook, dat toepassing van de resultaten van de bèta-kant op de milieu-problematiek urgent is. Vaak zal dat ínterdisciplinair" werk moeten zijn van chemici, fysici en biologen met sociale wetenschappers. Dit verschijnsel is typisch voor de tweede helft van de 20e eeuw. Vandaar
Kenmerken
VOLLEDIG:
Archief Eemland, Amersfoort. Toegang 0252 Inlevingscollectie 20e eeuw, 1940-2001
VERKORT:
NL-AmfAE 0252